Dekalog dla nauczycieli dzieci dyslektycznych
"Dekalog dla nauczycieli dzieci dyslektycznych"
/autorstwa prof. dr hab. M. Bogdanowicz/
NIE
- Nie traktuj ucznia jak chorego, kalekiego, niezdolnego, złego lub leniwego.
- Nie karz, nie wyśmiewaj w nadziei, że zmobilizujesz go do pracy.
- Nie łudź się, że "sam z tego wyrośnie", "weźmie się w garść", "przysiadzie fałdów" lub, że ktoś go z tego "wyleczy".
- Nie spodziewaj się, że kłopoty ucznia pozbawionego specjalistycznej pomocy ograniczą się do czytania i pisania i skończą się w młodszych klasach szkoły podstawowej.
- Nie ograniczaj uczniowi zajęć pozalekcyjnych, aby miał więcej czasu na naukę, ale
i nie zwalniaj go z systematycznych ćwiczeń i pracy nad sobą.
TAK
- Staraj się zrozumieć swojego ucznia, jego potrzeby, możliwości
i ograniczenia, aby zapobiec pogłębianiu się jego trudności szkolnych
i wystąpieniu wtórnych zaburzeń nerwicowych. - Spróbuj, jak najwcześniej, zaobserwować trudności ucznia: na czym polegają i co jest ich przyczyną. Skonsultuj problemy dziecka ze specjalistą (psychologiem, logopedą, pedagogiem, a w razie potrzeby z lekarzem).
- Aby jak najwcześniej pomóc uczniowi:
- bądź w kontakcie z poradnią, wykorzystuj wyniki badań i zalecenia specjalistów zawarte w opinii psychologicznej,
- ustal kontrakt pomiędzy tobą, rodzicami i dzieckiem, który określa reguły współpracy: dziecko uczyń odpowiedzialnym za pracę nad sobą, rodziców za pomaganie dziecku, a nauczyciela za bycie doradcą,
W pracy z dzieckiem dyslektycznym należy:
- stosować na przemian czytanie głośne i czytanie ciche utworów ze sprawdzaniem zrozumienia tekstu,
- utrwalać i powtarzać wiadomości przy każdej nadarzającej się okazji
w ciągu dnia,
- zalecać pisanie ołówkiem w większej liniaturze, szczególnie
w początkowym okresie nauki szkolnej,
- przy ocenie prac pisemnych z języka polskiego nie brać pod uwagę błędów dyslektycznych, które mogą znacznie ją obniżyć (oceniać treść)Na ogólną ocenę z języka polskiego powinny mieć wpływ wszystkie osiągnięcia w tym przedmiocie.
Należy usuwać wyrazy niepoprawnie napisane tak, by uczeń nie przyswajał sobie w pamięci wzrokowej ich wadliwego obrazu graficznego poprzez:
- całkowite zamazanie wyrazów z błędem i napisanie ich u góry w sposób poprawny,
- naklejanie pasków poprawnie napisanych wyrazów w miejsce wyrazów
z błędem,
- zaznaczanie na marginesie liczby słów błędnie napisanych; dzieci same je znajdują poprzez porównanie z tekstem poprawnie napisanym.